viernes, 1 de abril de 2011

Palabras: siempre hay una primera vez.

Con las palabras también sucede. Hay palabras que utilizamos sin que se nos pase por la cabeza el hecho de que nuestro interlocutor pueda desconocer su significado. Para nosotros están interiorizadas, son de uso frecuente en nuestros discursos externos y diálogos internos... pero tal vez no son palabras de uso generalizado.
¡Qué pronto olvidamos que siempre hay una primera vez! También con las palabras. Necesariamente tuvo que haber un momento en el que no la conocías. Personalmente, yo sigo el rastro de algunas. Como la magdalena de Proust, hay palabras que me trasladan al momento exacto en el que las escuché por primera vez. Y recuerdo que entonces no sabía lo que era. Y me sorprende... ¿cómo no podía saber lo que era? ¡Pero si es un concepto básico! ¡Qué sería de mí sin poder utilizarlo! Pero bueno, yo soy una freaky de las palabras, y a veces me paso. Todo esto no es tan trascendente. Aún así, continúo con el tema.
Nuestro cerebro se despierta ante lo desconocido. Como si tuviera un detector, mi atención se desvía hacia la nueva palabra, y me digo que tengo que buscarla. Suele suceder que no la buscas, pero se queda latente en alguna parte. Casi de forma mágica, esa misma palabra vuelve a aparecer tarde o temprano, y tu cerebro sabe que no es la primera vez que la escucha. También sabe que no la sabe. No hay dos sin tres, y la palabra vuelve. Esa es mi regla. Cuando una palabra aparece por tercera vez, te está clamando a gritos que desea ser buscada, que desea ser parte de ti, de tus conceptos, de tu vocabulario al uso. ¿Cómo negarle esto? No puedes.


Así aprendí el significado de epistemología, de propositivo, de carpetovetónico, de batiscafo, y un largo etc. La última, autopoiesis.

Por supuesto, todo esto me sucede también con las lenguas extranjeras. Tal vez mi regla de las tres veces vino de ahí, de esperar que una palabra en inglés se repita tres veces en el libro que estoy leyendo para que decida interrumpir la lectura y buscarla de una vez. Sí, creo que ahí empezó esta teoría.


La adquisición de una palabra también tiene sus fases. Primero te quedas con una definición de base. Luego la contextualizas, y vas perfilando sus contornos de significado. Ya casi la tienes de forma pasiva. Después, hay que dar el gran salto: introducirla en tu vocabulario activo.
La primera vez que la escribes, se te resbala de los dedos, quieres que caiga en el hueco que queda entre dos palabras. Y ahí la dejas, discreta, rodeada de compañeras, esperando que armonice con el resto y que nadie la señale con el dedo.

La primera vez que la pronuncias en voz alta la verbalizas con miedo: ¿la habré usado bien? Nadie protesta, nadie se extraña. Sigues adelante... ¿tan obvia era esta palabra que todo el mundo la ha entendido? ¡Con lo que a mí me ha costado!

La vergüenza de preguntar el significado de las cosas...

9 comentarios:

  1. If I understand correctly, you're always looking for the meaning of words obsessively. I think I have ever read about that. But I do not remember where.... However, I do not know the meaning of that new word: autopoyesis. What's that?

    ResponderEliminar
  2. Hi Peter!
    Not exactly like that. I love words and I pay attention to them. It happens to me that a word that I'd never heard before, suddenly appears more than once, and I like to interpret that as if the word wanted to be part of my system of concepts.
    On the other hand, autopoiesis: organism (also metaphorically) that creates itself and organizes itself in an autonomous way. (opposite of heteropoiesis).

    ResponderEliminar
  3. Hi Lora
    Now I think I understand it better. But Do you happen it very often?. I mean. Normally, when I don't understand a word, I look it up in a dictionary. I carry a pocket dictionary with me. Sometimes it happens that I forget the meaning of words. And of course, so I take the dictionary. Other times, I get confused and I doubt if they have a meaning or another. The dictionary is not heavy. And it helps me. Do you happen the same often? First time I have read your blog I liked it. A friend translated it for me. I liked it. I am desiring to know more Spanish to understand you. Are you like this autonomous organism you describe as autopojesis? I cannot find this word in the dictionary. may you help me?

    ResponderEliminar
  4. No se entera. Bueno, yo tampoco entiendo lo que dice.

    ResponderEliminar
  5. Hi Lola,
    excuse me, but I have mislead with your name. In a romantic way I was thinking about a flower of a bay.
    http://en.wikipedia.org/wiki/Lora
    In any case ¿have you answered my question?

    ResponderEliminar
  6. Murakami dice en "Tokio Blues" a través de Naoko:
    "Pero no logré hallar las palabras. Pensé: «¡Qué extraño! ¿Se me habrá contagiado su manía de buscar las palabras?»."

    spotify:track:6khve9GNYhAq72Sv4Wgn3E

    (lo siento, no hay versión original: spotify:track:34PdRQE1PCWRAzsn3Dks2u)

    ResponderEliminar
  7. Murakami dice en Tòquio Blues: "Els seus ulls es movien com si fossin un òrgan independent: es divertien, s'enriolaven, s'enfadaven, se sorprenien i es desesperaven. Feia molt temps que no veia algú tan expresssiu, i em vaig quedar una bona estona admirant aquella cara".

    ResponderEliminar